Głownia prosta, jednosieczna, niklowana, szlifowana obustronnie w dwie wąskie bruzdy. Pióro obosieczne, sztych centryczny. Na płazie zewnętrznym trawiony kartusz ozdobiony liśćmi akantu. Wewnątrz kartusza napis: „HONOR i OJCZYZNA” oraz stylizowany orzeł – godło państwowe. Na płazie wewnętrznym kartusz ozdobiony liśćmi akantu wewnątrz którego emblemat Marynarki Wojennej – kotwica opleciona liną oraz monogram ze splecionych liter „WO” [Włodzimierz Opalko]. Na nasadzie, pod wąsem jelca, po stronie wewnętrznej wybita nazwa firmy: „G.BOROWSKI”. Rękojeść zamknięta, trójkabłąkowa, mosiężna. Uchwyt drewniany, obciągnięty czarną skórą, poziomo karbowany i opleciony mosiężnym drucikiem. Pochwa z blachy stalowej, obciągnięta skórą, z 3 mosiężnymi okuciami. Na górnym okuciu pochwy, po stronie zewnętrznej nalutowany emblemat Marynarki Wojennej – kotwica opleciona liną.

Rękojeść pałasza marynarki wojennej wz.1927 wzorowana była na rękojeści szabli oficerskiej wz.1921/22 z tym, że różniła się od pierwowzoru dwoma dodatkowymi obłękami bocznymi. Pałasz noszony był w służbie garnizonowej i do munduru galowego. Broń tego wzoru wyprodukowano w bardzo małej ilości ze względu, że przedwojenny korpus oficerski marynarki wojennej liczył zaledwie ok. 360 oficerów.

Pałasz należał do porucznika Włodzimierza Opalko, oficera wachtowego ORP Grom.

Piotr Dąbrowski