Najsłynniejszą polską jednostką pancerną z okresu II wojny światowej, była powstała 25 lutego 1942 roku 1. Dywizja Pancerna pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Jednostka ta wywodziła się z 10. Brygady Kawalerii, która z kolei była pierwszą zmotoryzowaną wielką jednostką w dziejach Wojska Polskiego. Broń pancerna po przez swe zadania na polu walki nawiązywała do husarii dlatego w oznace rozpoznawczej 1. Dywizji Pancernej możemy zobaczyć szyszak i husarskie skrzydło. Jednym z pomysłodawców odznaki był rtm. Stanisław Glasser ostateczną wersję zaprojektował por. Adam Bunsch, oznaka została zatwierdzona przez Naczelnego Wodza rozkazem z 11 sierpnia 1942 roku. Oznaka dywizji o wymiarach 70×48 mm haftowana na sukiennej podkładce 90×50 mm. W środku okrągłej tarczy umieszczony szyszak husarski z przymocowanym do niej skrzydłem wystającym ponad tarcze. Obramowanie tarczy szyszak i skrzydło czarne zaś sama tarcza pomarańczowa – układ barw odpowiada proporczykom broni pancernej sprzed 1939 roku. Kontury piór w kolorze białym. Oznaka noszono na lewym rękawie 20 mm poniżej naszywki POLAND na kurtkach i płaszczach. Oznaka była malowana również na pojazdach należących do dywizji.

Michał Pacut

Zobacz także:
[Word= Oznaka rozpoznawcza na pojazd 1. Dywizji Pancernej]Oznaka rozpoznawcza na pojazd 1. Dywizji Pancernej[/Word]