Nowa siedziba Muzeum Wojska Polskiego w Cytadeli Warszawskiej

Czapka wzór 1936 okrągła z kamgarnu barwy stalowo-niebieskiej, między denko a brytami (czterema) wszyta wypustka z tego samego materiału. Otok usztywniony z kamgarnu koloru stalowo-niebieskiego. Na otok nałożona czarna wełniana taśma na której srebrnym bajorkiem wyhaftowane dwie gwiazdki. Daszek z czarno lakierowanej fibry, na daszku naszyte dwa srebrne galony dla oficerów starszych ( razem z dwoma gwiazdkami oznaka stopnia podpułkownika). Podpinka skórzana, czarna, przypięta do otoku za pomocą dwóch małych guzików mundurowych. Nad otokiem przymocowany emblemat – orzeł wyhaftowany na podkładce z czarnego sukna w otoczeniu stylizowanych skrzydeł husarskich. Orzeł wyhaftowany srebrnym i złotym bajorkiem. Potnik skórzany. Z lewej strony potnika przypięte dwie owalne blaszki z literami „W”, „H”. Czapka podszyta podszewką, do denka przyszyta metka firmowa w kształcie romboidu z napisem: „Tel.970-85/D.Karp/Warszawa/Marszałkowska 78”.
Kurtka mundurowa wzór 1936 z kamgarnu koloru stalowo-niebieskiego. Kołnierz i klapy wykładane. Zapięcie jednorzędowe na 4 guziki z wytłoczonym orłem wzór 1927. Na kołnierzu na podkładce z czarnego sukna metalowe orły wzór 1919 dla generałów i oficerów dyplomowanych – orły w koronie na głowie z rozpostartymi wzniesionymi do góry skrzydłami, nogi proste. Na piersiach nakładane kieszenie z fałdą przez środek i klapką zapinaną na guzik mały mundurowy. Poniżej stanu dwie nakładane kieszenie z klapkami zapinanymi na mały guzik mundurowy. Na lewej kieszeni odznaka pamiątkowa 1. Pułku Lotniczego, na prawej odznaka pamiątkowa Sztabu Generalnego. Nad lewą kieszenią Polowa Odznaka Pilota. Rękawy wszywane zakończone mankietem na których naszyta dookoła tasiemka czarna szerokości 1,5 cm. Na naramiennikach wyhaftowane srebrnym bajorkiem oznaki stopnia podpułkownika – dwie gwiazdki i dwa paski. Tył ze szwem przez środek pleców .Kurtka podszyta podszewką koloru szarego.
Spodnie długie z kamgarnu koloru stalowo-niebieskiego. Nogawki proste, w stanie wszyte w pasek, z boków ściągacze, z tyłu wpuszczana kieszonka klapka zapinaną na guzik. Z boku dwie wpuszczane pionowe kieszenie. Wzdłuż zewnętrznych szwów naszyta czarna tasiemka szerokości 1,5 cm.
Na prawym ramieniu sznury naramienne dla generałów i oficerów dyplomowanych wykonany z metalowych nici oksydowanych na stare srebro. Sznury składają się z dwóch warkoczy splecionych z nici metalowych. Przy warkoczach pętelki służące do mocowania sznurów na guzikach munduru. Warkocze zakończone pojedynczym sznurem, który zakończony jest metalową skuwką zakończoną z jednej strony spiczasto, z drugiej strony skuwka okrągłą z orłem wzór 1927 w wieńcu z dębowych liści. Sznury przymocowane są do dwóch guzików kurtki mundurowej i podpięte pod prawy naramiennik.
Pas główny z poprzeczką ze skóry koloru ciemnobrązowego z prostokątną, mosiężną klamra z dwoma bolcami. Z lewej strony na metalowych strzemiączkach zawieszone rapcie do kordzika. Rapcie wykonane ze skóry barwionej na czarno.
Kordzik wzór 24/36 dla lotnictwa i broni pancernych. Głownia długości 23,5 cm, z prawej strony trawiony ornament roślinny, orzeł i napis „HONOR I OJCZYZNA”. Po trawieniu tło czernione. Na zastawie tuż przy jelcu trawiona nazwa firmy „G.BOROWSKI/WARSZAWA”. Po stronie lewej wybita firma „G.BOROWSKI/WARSZAWA”. Oprawa rękojeści srebrne (według przepisu powinna być żółtego metalu), na kościanym ujęciu nałożony złocony monogram „AP”. Pochwa z czarnej skóry.
Koszula popelinowa koloru jasnoniebieskiego
Krawat czarny wełniany.

Podpułkownik Marian Romeyko (1897-1970) ukończył w 1919 roku Francuską Szkołę Pilotów na Mokotowie; jako lotnik – wywiadowca w 4. Eskadrze Wywiadowczej brał udział w wojnie 1920 roku. Za zasługi wojenne został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari. W 1923 roku ukończył Wyższą Szkołę Wojenną. Od 1929 roku wykładowca taktyki lotnictwa w Wyższej Szkole Wojennej, od 1936 po awansowaniu na stopień podpułkownika został dyrektorem nauk Wyższej Szkoły Lotniczej przy Wyższej Szkole Wojennej. W latach 1938-1940 był attache wojskowym, lotniczym i morskim w Ambasadzie RP w Rzymie. Po 1940 roku we Francji, od 1942 roku kierował polska siatką wywiadowczą F-2, po licznych aresztowaniach dokonanych przez wywiad niemiecki schronił się w Szwajcarii. Po wojnie przebywał we Francji, Maroku i Australii. W 1967 roku wrócił do Polski, gdzie otrzymał awans na pułkownika. Autor wielu prac dotyczących lotnictwa i prac biograficznych wydanych zarówno przed wojną jak i po wojnie. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Złotym Krzyżem Zasługi, Polową Odznaką Pilota, Orderem Świętej Anny III kl z Mieczami, Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej, Croix de Guerre, Krzyżem Oficerskim Orderu Imperium Brytyjskiego, Orderem Białego Lwa, Orderem Białego Orła (Serbia)

Iwonna Sobierajska

Skip to content