Ubiór wieczorowy w armii II RP obowiązywał na balach; przyjęciach oraz na uroczystych przedstawieniach i akademiach.
Kurtka mundurowa wz. 1936; przerobiona z wz. 1927; wykonana z kamgarnu koloru khaki. Jednorzędowa zapinana na 7 guzików mundurowych z orłem wz. 1927. Na stojąco wykładanym kołnierzu, zapinanym na dwie haftki, wyhaftowany srebrnym bajorkiem wężyk oficerski oraz sukienne proporczyki w barwach 13. pułku ułanów wileńskich – różowe z chabrowym paskiem przez środek. Na piersiach i poniżej stanu naszyte kieszenie zapinane na małe guziki mundurowe. Na naramiennikach oznaczenie stopnia rotmistrza haftowane bajorkiem trzy gwiazdki oraz cyfra pułku: „13” Na piersi nad lewą kieszenią widoczna odznaka za jedną ranę poniżej zaś baretki odznaczeń. Podszewka kurtki w kolorze beżowym na lewej stronie kieszeń, na której umieszczona metka krawca z napisem: „Tel. 506-62 M.Goldberg Warszawa Nowy Świat 38”; we wnętrzu kieszeni płócienna metka z napisem: „M.GOLDBERG WARSZAWA NOWY ŚWIAT 38 Tel. 506-62” na metce dopisek czarnym atramentem: „Rtm. Sztukowski N 62 h dn. 9IV1932” Na kurtkę założony pas salonowy wykonany z tkaniny jedwabnej barwy ochronnej. Klamra z białego metalu z wyobrażeniem antycznego wojownika w hełmie. Za pas założone rękawiczki z białej skóry – glace. Pod kurtką założone rapcie – ruki do szabli noszonej przy ubiorze wieczorowym. Szasery – granatowe spodnie wieczorowe z tkaniny wełnianej. Wzdłuż bocznych zewnętrznych szwów nogawek podwójne lampasy z sukna koloru różowego przedzielone rózową wypustką. U dołu nogawek strzemiączka z gumowej taśmy z metalowymi klamerkami. Trzewiki lakierowane – tzw. sztyblety ze ślepymi ostrogami.

Michał Pacut