Mundur galowy wzór 1936 majora Władysława Hernasa z 26. Dywizjonu Artylerii Ciężkiej z Skierniewic

Rogatywka garnizonowa wzór 1935 wykonana z tkaniny wełnianej czesankowej koloru khaki. Zszyta z czterech pięciobocznych brytów przyszytych do otoku. W miejscu przyszycia brytów do otoku naszyte dwa srebrne galony. Takie same galony naszyte na krzyż na denku rogatywki. Otok z aksamitu koloru ciemnozielonego – barwy artylerii (obecnie otok mocno wyrudziały). Otok usztywniony. Na otoku wyhaftowana srebrnym bajorkiem jedna gwiazdka (razem z podwójnym galonem naszytym dookoła czapki oznaka stopnia majora). Daszek z fibry lakierowanej na czarno, okuty biała blachą. Podpinka ze skóry koloru czarnego przymocowana do otoku za pomocą dwóch małych guzików z wytłoczonym orłem wzór 1927 (guziki wzór 1928). Z przodu przymocowany orzeł wzór 1919 w zamkniętej koronie na głowie, wsparty na tarczy amazonek, skrzydła rozpostarte podniesione do góry. Potnik z brązowej skóry. Czapka podszyta jasnogranatowa podszewką Denko usztywnione stalką.
Kurtka mundurowa wzór 1936 uszyta z gabardyny koloru khaki. Zapięcie jednorzędowe na 7 guzików mundurowych z orłem wzór 1927. Kołnierz stojąco-wykładany zapinany na dwie haftki. Na kołnierzu naszyte łapki z aksamitu koloru ciemnozielonego z czerwonymi wypustkami – barwy artylerii ciężkiej. Na łapkach wyhaftowany srebrnym bajorkiem wężyk wzoru dla oficerów. Na piersiach i poniżej stanu kieszenie z klapkami zapinanymi na małe guziki mundurowe wzór 1928. Na prawej kieszeni odznaka pamiątkowa Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu, na lewej odznaka pamiątkowa 4. Pułku Artylerii Ciężkiej. Nad lewą kieszenią trzy odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Za Wojnę 1918-1921, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Rękawy wszywane z rozcięciami na dole rękawów. Rozcięcia z brzegami zachodzącymi na siebie z naszytymi guzikami z orłem wzór 1927. Na naramiennikach wyhaftowane srebrnym bajorkiem oznaki stopnia majora – dwa paski i gwiazdka. Tył kurki z dwoma szwami, w szwach dwa krótkie rozporki z brzegami zachodzącymi na siebie.
Spodnie – szasery do mundur galowe wykonane z diagonalu koloru ciemnozielonego. Nogawki proste, u dołu przyszyte strzemiączka służące do zapinania pod spodem buta. Wzdłuż bocznych szwów podwójny lampas z czerwonego sukna, pomiędzy lampasami czerwona wypustka.
Pas salonowy (galowy) wykonany z tkaniny jedwabnej (ryps) koloru khaki. Tkanina tkana w podłużne prążki z dwoma szlakami na brzegach pasa. Pas podszyty zamszem koloru beżowego. Na jednym końcu pasa przymocowany kabłąk do zapinania klamry. Klamra wykonana z brązu oksydowanego na stare srebro, krągła, w środku nieco wklęsła z obwódką dookoła. W środku klamry głowa (profil) starożytnego wojownika w antycznym hełmie na głowie. Na stronie odwrotnej klamry przymocowany jest ruchomy kabłąk służący do mocowania klamry przy pasie i zaczep do zapinania klamry. Przy końcu pasa pod klamrą przyszyty „język” z tego samego materiału co pas. Rapcie do szabli składają się z skórzanego paska zapinanego na metalową sprzączkę. Przy pasie z lewej strony przymocowane metalowe strzemiączko do którego przymocowany jest łańcuszek z haczykiem i wąski pasek wykonany z tego samego materiału co pas salonowy. Na pasku skórzana ruchoma przesuwka do której przymocowany jest dłuższy pasek wykonany z tego samego materiału co pas salonowy. Pasek wkładało się pod pas salonowy lub pod kurtkę mundurową i zawieszało szablę.
Szabla oficerska z temblakiem

Major Władysław Hernas (w 1939 porucznik) był dowódcą plutonu w 26. Dywizjonie Artylerii Ciężkiej, który w 1939 roku stacjonował w Skierniewicach i wchodził w skład 4.Grupy Artylerii w Łodzi.

Iwonna Sobierajska