Obiekt wykopaliskowy, skorodowany, brak znacznej części głowni

Miecz o głowni obosiecznej, zbrocze szerokie, obustronne, bardzo krótkie, przy czym początek bierze już na trzpieniu. Od końca zbrocza głownia w przekroju soczewkowata. Jelec prosty, krótki i wąski, w przekroju prostokątny. Trzon płaski, krótki, zwężający się przy głowicy. Głowica dyskoidalna, stożkowata patrząc od strony ostrza, osadzona na trzpieniu poprzez zaklepanie jego końcówki.
Niewykluczone, iż głownia była pierwotnie szersza, na co wskazywać może wielkość otworu w jelcu. Jelec także mógł być nieco dłuższy. Tym niemniej broń zwraca uwagę swoimi niewielkimi rozmiarami i wagą (nawet biorąc pod uwagę brak części głowni). Nie można wykluczyć, iż „mieczyk” wykonano dla dziecka, lub też spełniał funkcję kordu.

Wymiary: długość – 58 cm, długość głowni – 41 cm, szerokość głowni u nasady – 4,1 cm, długość jelca – 14,5 cm, długość trzpienia – 11,3 cm, waga – 0,79 kg

Zabytek niepublikowany

Ze względu na zaskakująco niewielkie wymiary broń trudno zaklasyfikować wg typologii R.E. Oakeshotta. Jego forma, a zwłaszcza kształt głowicy mogą sugerować XIII wiek.

Michał Mackiewicz