Lufa armatnia spiżowa typu falkonet należąca do kategorii „Krogulec” odlana w 1681 roku dla Teodora Denhoffa. Głowa pierścieniowa. Cześć wylotowa gładka, bez jakichkolwiek ozdób czy grawerunków. Kolejny pierścień znajduje się na wysokości czopów, które mają długość około 50 mm. Poniżej miejsca gdzie powinny znajdować się delfiny wybity numer „11”. Na części dennej umieszczona tarcza herbowa otoczona od dołu gałązkami, nad tarczą umieszczona korona szlachecka. Na tarczy umieszczony herb dzik ( głowa dzika – w srebrnym polu czarny łeb dzika obrócony w prawą heraldycznie stronę). Pod tarczą skrzyżowane klucze, które są symbolem stanowiska podkomorzego. Pod tarczą kartusz barokowy z napisem po łacinie:
THEODORVS IN OSOLIN/ COMES DENHIFF.SVPRE/ MVS REGNI CAMERARIVS VIS/LICENSIS VRSENDOVIENSIS/ ETC: CAPITANEVS FIERIME FECIT. ANNO 1681.
Falkonety były odmianą kolubryny, strzelającą kulami o wagoniarze 1-3 funtów, ich kaliber wynosił od około 50 do 70 mm. W Polsce nosiły miano śmigownic.

Dane techniczne:
Wagomiar kuli: 3/5 funta
Kaliber lufy: 50 mm
Długość lufy w kalibrach: 37
Długość lufy: około 185 cm (bez grona)
Waga: około 171 kg

Jarosław Godlewski