Jednym z powszechnie używanych przez powstańców warszawskich elementem zdobycznego niemieckiego wyposażenia były hełmy które nie tylko chroniły głowę przed odłamkami ale również przed cegłami czy innymi elementami spadającymi z ostrzeliwanych bądź płonących budynków.
Hełm wz. 35 tłoczony z jednego kawałka blachy o wyraźnie wyprofilowanym daszku, nausznikach i nararczku. Obrzeża zawinięte do spodu i zawalcowanie. Na skroniach znajdują się otwory wentylacyjne. W środku do metalowej obręczy przymocowany jest za pomocą nitów pas skóry rozcięty w osiem perfowanych listków, wiązanych sznurowadłem. Pomiędzy tymi elementami umieszczono przekładką filcową. Całości mocowana do czerepu za pomocą trzech nitów. Podpinka wykonana z czarnej skóry. Mocowana do metalowej uchwytów przynitowanych do obręczy.
Podczas powstania hełm był używany przez por. Mirosława Iringha ps. Stanko dowódcy plutonu 535 walczącego w ramach kompanii „Tur” zgrupowania „Kryska” na Czerniakowa. W skład plutonu wchodzili Słowacy. Na czole namalowany srebrny orzeł wojskowy. Po bokach tarczki srebrno czerwone z tym że na lewej stronie umieszczono dodatkowo herb Słowacji: krzyż lotaryński na trzech wzgórzach. Na wewnętrznej stronie nakarczka wyryty stopień i nazwisko właściciela oraz numer plutonu.

Michał Pacut