Moździerz skonstruowano w Niemczech w 1916 r. jako broń stromotorową o gwintowanej lufie, przeznaczoną do bezpośredniego wsparcia działań oddziałów piechoty. Stosowano w niej naboje składane o zmiennym ładunku miotającym. Na stanowisku ogniowym koła łoża dolnego były demontowane. Po I wojnie światowej, zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego, w uzbrojeniu armii niemieckiej nie mogły już znajdować się moździerze tego typu. Eksponowany egzemplarz wyprodukowano w firmie Rheinmetall w 1918 r.
Podstawowe dane taktyczno-techniczne: kaliber – 250 mm; obsługa – 5 ludzi; masa na stanowisku ogniowym – 780 kg, masa w położeniu marszowym – 1075 kg; masa granatów – 97-67 kg; szybkostrzelność – 1 strz./3-5 min.; donośność – 1 km.
Sławomir Błażewicz