Chorągiew gwardii pieszej koronnej z lat 1697 – 1763

Chorągiew należąca do regimentu gwardii pieszej koronnej, wzorowana na chorągwiach saskich. Sugerowałoby to, że w latach 30 XVIII wprowadzono regulaminowe chorągwie, co widać na obrazie Jana Christiana Mocka „Kampament wojsk polskich i saskich na polach Królikarni i Czerniakowa, 1732”.
Bławat wykonany z tkaniny białej, oznaczającej kolor królewski, o wysokości wzdłuż drzewca rzędu 180 cm i szerokości 225 cm. Zanikły typowe dla początku XVII wieku strefy, czyli biegnące poziomo pasy występujące na chorągwiach piechoty. Drzewce z grotem żelaznym ale pozłacanym o długości 13 cm oraz szerokości 4,5 cm. Grot umieszczony na tulei długości 24 cm z umocowanymi wąsami po bokach o wymiarach 20 cm. Bławat obramowany na około tkaniną karmazynową po brzegu obszytą dodatkowo tasiemką tkaniny w barwie żółtej. Strona wewnętrzna obramowania przyozdobiona palmetami, czyli zdobieniami na wzór liści palm, muszlami oraz liliami. Jest to typowa ornamentyka jaka dominuje w ówczesnej Europie Zachodnioeuropejskiej będącej pod silnym wpływem sztuki Francji Ludwika IV. W rogach chorągwi umieszczone zapalone granaty aplikowane i haftowane. Środek bławatu zajmuje paludament, czyli rodzaj płaszcza bądź draperii, typowe zdobienie dla tego okresu, koloru niebieskiego z podbiciem gronostajowym sugerującym powiązanie regimentu z królem. Motyw wykorzystywany często w heraldyce podnoszący rangę herbu. Nad paludamentem umieszczona korona zamknięta z wieńczącym ją na środku elementem okrągłym na którym umieszczono krzyż. Początkowo ten typ korony przynależał tylko cesarzowi, ale od XIII wieku zgodnie z zasadą, że król jest „imperatorem in regno suo” we wszystkich królestwach zostaje wprowadzona jako element oznaczający suwerennego władcę. W Polsce korona zamknięta kabłąkami oraz zwieńczona sferą z krzyżem zaczyna funkcjonować za rządów Jana Olbrachta, co widać w ówczesnej ikonografii.
Na paludamencie umieszczone cztery kartusze herbowe w stylu rokoko z motywami muszelek, pod koroną kartusz ze złotą obwódką i niebieskim tłem na którym białymi literami umieszczone inicjały królewskie AR (Augustus Rex). Pod nim dwa kartusze herbowe z taką samą obwódką, lekko pochylone ku sobie przedstawiające herb Polski oraz Litwy. Pod nimi herb elektora saskiego, który był również królem Rzeczypospolitej Obojga Narodów, czyli tak zwany herb Ruciany” (Rautenkranzwappen).

Jarosław Godlewski

Zobacz również:
[word=Gwardia piesza koronna]Gwardia piesza koronna[/word]

Skip to content