Bagnet, głownia dł. 523 mm, prosta, jednosieczna, polerowana, obustronnie szlifowana w bruzdę dł. ok. 320 mm. Grzbiet zaokrąglony, w kształcie wałka dł. ok. 300 mm, dalej przechodzi w lekko rozszerzone pióro, tworząc środkową ość pióra, dochodzi do sztychu. Sztych centryczny. Obustronny próg u nasady wymodelowany owalnie przez bruzdę i ostrze. Na zewnętrznej stronie progu wybite: korona królewska, poniżej „ERFURT” [znak cesarskiej zbrojowni w Erfurcie]. Na grzbiecie głowni, przy nasadzie wybite: „korona królewska // W [Wilhelm II – król Pruski i cesarz Niemiec] // 05 (?) [rok produkcji 1905] // nieczytelna gotycka litera pod koroną”. Jelec dł. ok. 60 mm, od strony grzbietu z nieznacznym wgłębieniem na lufę. Ramię jelca od strony ostrza wygięte w kierunku głowicy, rozszerzone i spłaszczone w pionie, w kształcie „łezki”. Na stronie wewnętrznej jelca wybita cecha pułkowa: „113.R.3.167” [113 pułk piechoty, 3 kompania, broń nr 167]. Dwie okładziny trzonu rękojeści – drewniane, nacięte w 8 ukośnych karbów, przymocowane do trzpienia dwiema śrubami o okrągłych, gładkich, główkach po stronie wewnętrznej i okrągłych, z rowkiem do klucza – główkach po stronie zewnętrznej. W trzonie rękojeści, przy jelcu prostokątny otwór do usuwania brudu. Trzon rękojeści od strony grzbietu prosty, od strony ostrza z przewężeniem przy jelcu i głowicy i lekko rozszerzony pośrodku. Głowica o esowato wyciętej krawędzi dolnej z frezowanym rowkiem dł. ok. 40 mm po stronie grzbietowej. Szczyt głowicy gładki, zaokrąglony, z dziobem skierowanym do przodu. W głowicy umieszczony zatrzask, którego płaska stopka umieszczona po stronie wewnętrznej, a okrągła, płaska, z zaznaczonym kółkiem w środku – główka po stronie zewnętrznej. Po stronie wewnętrznej, przy szczycie głowicy wybite dwie nieczytelne punce kontrolne. Wgłębienie w jelcu, rowek i zatrzask w głowicy służą do założenia i zamocowania bagnetu na lufie.
Pochwa od bagnetu niemieckiego wz.1898 n/A do karabinu syst. Mauser wz.1898, wykonana z brązowej skóry, z dwoma okuciami z blachy stalowej – szyjką i stopką. Szew po stronie wewnętrznej pochwy. Pochwa po stronie wewnętrznej i po zewnętrznej posiada odciśnięte przy krawędziach bocznych dwie linie biegnące od górnego okucia do dolnego. Okucie górne – szyjka z kołnierzem przy ujściu i hakiem do umieszczania pochwy w żabce. Hak dł. 30 mm, zwężający się ku dołowi, z czterema nacięciami – po dwa na górze i na dolne. Hak umieszczony na owalnej podkładce. Szyjka przymocowana do pochwy za pomocą stalowej zszywki. Stopka zakończona spłaszczoną w poziomie kulką, przymocowana do pochwy z obu stron stalowymi zszywkami. Długość pochwy 528 mm.

Piotr Dąbrowski