Głownia dł. 247 mm, szer. u nasady 23 mm, grub. u nasady 5 mm, jednosieczna, obustronnie szlifowana w zbrocze dł. ok. 175 mm. Na progu brak wybitej nazwy firmy tylko numer „10” w owalu (?).Grzbiet płaski, sztych centryczny, pióro obosieczne. Jelec stalowy dł. 64 mm. Ramię jelca po stronie ostrza z pierścieniem śr. wew. 14 mm. Grzbietowe ramię jelca krótkie, zaokrąglone. Jelec przymocowany do trzpienia dwoma nitami. Dwie drewniane okładziny uchwytu rękojeści przymocowane dwiema śrubami o okrągłych spłaszczonych główkach na okrągłych płaskich podkładkach. Głowica o skośnej krawędzi dolnej, z tępym, zaokrąglonym dziobem skierowanym do przodu. W głowicy, po stronie grzbietowej frezowany rowek dł. 25 mm. W szczycie głowicy umieszczony zatrzask, którego stopka o wym. 13 x 7 mm znajduje się po stronie zewnętrznej, a okrągła z rowkiem do klucza główka po stronie wewnętrznej. Pod płaską stopką, po stronie wewnętrznej rękojeści, wybity numer „9748”; po stronie zewnętrznej rękojeści, pod okrągłą główką wybite: „M” i nieczytelny numer „2..”. Pochwa dł. 262 mm, z blachy stalowej. Ujście pochwy bez kołnierza. W odległości 20 mm poniżej ujścia pochwy – zaokrąglony na końcu hak-zaczep do żabki. Na zaczepie wybity znak firmy OE//WG [Österreichische Waffenfabrik Geselschaft w Styer], poniżej cesarski dwugłowy orzeł – herb Austro-Węgier. Koniec pochwy zakończony kulką.

W latach 1919-1921 w Krakowie produkowano dla Wojska Polskiego bagnety wz.1895 w oparciu o oryginalne części przejęte z austriackich magazynów zlokalizowanych w dawnym zaborze austriackim. Ze względu na brak na progu głowni puncy producenta oraz wybite numery na głowicy bagnetu niewykluczone, że wyżej opisany bagnet mógł zostać zmontowany w Zbrojowni Nr 4 w Krakowie.

Piotr Dąbrowski