Wybuch powstania w getcie warszawskim. Zryw ten był desperackim aktem wyboru godnej śmierci z bronią w ręku i odwetu na prześladowcach. Do walki z Niemcami stanęli członkowie Żydowskiej Organizacji Bojowej i Żydowskiego Związku Wojskowego dowodzeni przez

Wybuch powstania w getcie warszawskim. Zryw ten był desperackim aktem wyboru godnej śmierci z bronią w ręku i odwetu na prześladowcach. Do walki z Niemcami stanęli członkowie Żydowskiej Organizacji Bojowej i Żydowskiego Związku Wojskowego dowodzeni przez Mordehaja Anielewicza i Marka Edelmana. Pomocy w sprzęcie i ludziach udzielili żolnierze Armii Krajowej i partyzanci Gwardii Ludowej. Dowódcą niemieckich oddziałów pacyfikujących powstanie był SS-Gruppenführer Jürgen Stroop. Powstanie zakończyło się 16 maja 1943 r. wysadzeniem w powietrze Wielkiej Sygagogi na Tłomackiem. W walkach zginęło ok. 7000 Żydów, ponad 6000 spłonęło żywcem, a ok. 50000 wywieziono do obozów zagłady.

Skip to content