W 1795 r. III rozbiór Polski, w którym uczestniczyły Królestwo Prus, Monarchia Habsburska i Cesarstwo Rosyjskie, ostatecznie zlikwidował Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Lecz walkę o odzyskanie niepodległości Polacy rozpoczęli u boku Francuzów już na przełomie 1796 i 1797 r. Gen. Jan Henryk Dąbrowski sformował we Włoszech Legiony Polskie, które u boku armii francuskiej walczyły w Lombardii z Rosjanami i Austriakami. 10 lat walk Polaków u boku wojsk Napoleona we Włoszech, Niemczech i na Karaibach oraz masowe poparcie Francuzów przez społeczeństwo Wielkopolski i Mazowsza, na które wkroczyła Wielka Armia jesienią 1806 r., spowodowały że podczas francusko-rosyjskich pertraktacji pojawiła się kwestia polska. Ostatecznie w wyniku negocjacji, trwających od 25 czerwca do 7 lipca, początkowo na rzece Niemen pod Tylżą, a potem przeniesionych do samego miasta, został zawarty traktat pokojowy oraz tajny układ sojuszniczy między cesarzem Francuzów Napoleonem I i carem Rosji Aleksandrem I. Jednym z jego najważniejszych postanowień było utworzenie z ziem II i III oraz części I zaboru pruskiego, sprzymierzonego z Francją, Księstwa Warszawskiego, z królem Saksonii Fryderykiem Augustem jako księciem warszawskim. Nowopowstałe Księstwo składało się z Wielkopolski, płn. i zach. Mazowsza, zach. Małopolski, części Kujaw i Suwalszczyzny. W myśl traktatu tylżyckiego Gdańsk z najbliższymi okolicami, oficjalnie stał się, pod nazwą Wolnego Miasta, protektoratem prusko-saksońskim, ale twierdzę i fortyfikacje obsadziła załoga francusko-polska. Również Rosja powiększyła się kosztem niedawno sojuszniczych Prus. Do państwa carów włączono okręg białostocki. Dwa dni później, 9 lipca, układ pokojowy francusko-pruski usankcjonował powstanie Księstwa Warszawskiego i zmiany terytorialne wprowadzone wcześniejszym układem Napoleon I z Aleksandrem I. Choć w wyniku układu nie wprowadzono oficjalnie nazwy „Polska”, co było ustępstwem Napoleona wobec cara, który mógł obawiać się, że nowo powstałe państwo będzie kwestionowało zabory Polski z końca XVIII w., to powstanie Księstwa Warszawskiego obudziło nadzieje Polaków na odrodzenie niepodległego kraju.7 lipca został zawarty w Tylży traktat pokojowy i układ sojuszniczy między cesarzem Francuzów Napoleonem I i carem Rosji Aleksandrem I. Na jego mocy z ziem II i III zaboru pruskiego utworzono, sprzymierzone z Francją Księstwo Warszawskie, z królem Saksonii Fryderykiem Augustem jako księciem warszawskim. Nowopowstałe Księstwo składało się z Wielkopolski, płn. i zach. Mazowsza, zach. Małopolski, części Kujaw i Suwalszczyzny. Gdańsk z najbliższymi okolicami stał się stał twierdzą obsadzoną przez załogę francusko-polską. Rosja, kosztem Prus, powiększyła się o okręg białostocki. Dwa dni później układ pokojwy Francja zawarła z Prusami. W traktacie król Prus Fryderyk Wilhelm sankcjonował powstanie Księstwa Warszawskiego i zmiany terytorialne wprowadzone wcześniejszym układem rosyjsko-francuskim. Powstanie Księstwa Warszawskiego obudziło nadzieje Polaków na odrodzenie niepodległej Polski.