Pod koniec 1943 r. na front włoski został przerzucony z Bliskiego Wschodu 2. Korpus Polski. W maju 1944 r. polskie oddziały wsławiły się zdobyciem Monte Cassino. Po wypoczynku w początkach czerwca korpus został skierowany na wschodnie skrzydło 8. Armii Brytyjskiej nad Adriatykiem. Początkowo polskie oddziały prowadziły działania pościgowe za wycofującymi się Niemcami, którzy dopiero na przedpolach miasta i portu w Ankonie zorganizowali linie obronne. Bezpośredni atak na miasto rozpoczął się 17 lipca. Oddziały 3. Dywizji Strzelców Karpackich związały Niemców na wschodnim skrzydle nad morzem. W centrum 5. Kresowa Dywizja Piechoty przełamała pozycje przeciwnika w rejonie Monte Della Crescia, umożliwiając 2. Brygadzie Pancernej wykonanie manewru oskrzydlającego i wyjście na tyłu Niemców. Niemiecka 278. Dywizja Piechoty ponosząc straty, rozpoczęła pośpieszny, wymuszony odwrót. 18 lipca 3. Dywizja Strzelców Karpackich zdobyła Ankonę. Pozostałe jednostki korpusu opanowały ujście rzeki Esino, odcinając Niemcom drogę odwrotu na północ. Opanowanie portu ułatwiło sprzymierzonym prowadzenie ofensywy na Rimni i Linię Gotów.