Na konferencji pokojowej w Paryżu, kończącej I wojnę światową, postulaty polskie częściowo poparła Francja, szukająca nowego sojusznika na wschodzie Europy, który mógłby zastąpić Rosję, ówcześnie pogrążoną w rewolucji i pozostająca w konflikcie z Francją. 21 lutego 1921 r. podpisano w Paryżu polsko-francuską konwencję wojskową, która zobowiązywała strony do udzielenia sobie niezwłocznej pomocy militarnej w przypadku agresji ze strony Niemiec, a także pomocy Francji w przypadku agresji sowieckiej na Polskę. Ponadto strona polska zobowiązała się do wprowadzenia dwuletniej zasadniczej służby wojskowej i utrzymania w czasie pokoju 30 dywizji piechoty i 9 brygad kawalerii. Jednocześnie Francja udzieliła Polsce kredytu na modernizację armii w wysokości 400 mln franków. W rok później zawarto korzystną dla strony francuskiej umowę handlową.