W trakcie wojny trzynastoletniej pomiędzy Polską a zakonem krzyżackim nieopłaceni żołnierze zaciężni postanowili sprzedać obsadzone przez siebie warownie Zakonu królowi polskiemu. 16 sierpnia w Toruniu kanclerz Jan Gruszczyński wystawił dokument o porozumieniu z częścią krzyżackich żołnierzy zaciężnych. Zgodnie z jego treścią Polacy wykupili sześć miast i zamków krzyżackich, w tym Malbork. Z braku środków królowi udało się w następnym roku wykupić tylko trzy z planowanych sześciu miast. Wśród nich była stolica Zakonu – Malbork.