Po trzecim rozbiorze w 1795 r., gdy Polska zniknęła z mapy Europy, szereg żołnierzy oraz wybitnych działaczy niepodległościowych wyemigrowało, aby działać poza granicami okupowanego kraju na rzecz odzyskania przez niego niepodległości. Wśród nich znalazł się gen. lejt. Jan Henryk Dąbrowski. Udał się on początkowo do stolicy Francji, Paryża. Kraj ten toczył w tym czasie wojnę ze wszystkimi państwami zaborczymi – Austrią, Prusami i Rosją. Z Paryża został wysłany do Lombardii, do kwatery sztabu Armii Włoch gen. Napoleona Bonapartego. Dzięki jego poparciu władze Republiki Lombardii wyraziły zgodę na utworzenie Legionów Polskich posiłkujących Republikę Transpadańską. Pod koniec stycznia 1797 r. rozpoczęto formowanie Legionów Polskich, na których czele stanął gen. Dąbrowski. Do kwietnia oddziały polskie liczyły już ok. 3000 żołnierzy. Ostatecznie powstały 3 polskie legie, które u boku rewolucyjnej armii francuskiej i oddziałów włoskich walczyły o wolność Polski.