Po upadku, zdominowanego przez stronnictwo „czerwonych” rządu Franciszka Dobrowolskiego tzw. „rządu czerwonych prawników”, przewagę w kierowaniu powstaniem uzyskała koalicja umiarkowanych członków organizacji „białych”, „czerwonych” oraz działaczy związanych z gen. Ludwikiem Mierosławskich (tzw. mierosławczycy). Na czele nowego Rządu Narodowego stanął Karol Majewski. Nowe kierownictwo przeprowadziło reformę min: administracji powstańczej i trybunałów rewolucyjnych.  Rząd Majewskiego próbował także przeprowadzić reformę organizacji armii powstańczej i wywrzeć nacisk dyplomatyczny na rządy Wielkiej Brytanii i Francji, licząc na pomoc tych krajów w walce z Rosją.