Po klęsce Polski w kampanii 1939 r. Polacy kontynuowali walkę u boku sojuszniczej Francji.
Polskie oddziały tworzono zarówno w metropolii, jak i we francuskim terytorium mandatowym w Syrii. 12 kwietnia 1940 r. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz o sformowaniu z dniem 2 kwietnia Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich u boku francuskiej Armii Lewantu. Dowódcą brygady został płk dypl. Stanisław Kopański. Na miejsce formowania wyznaczono obóz wojskowy w Homs. Według pierwotnych założeń brygada miała liczyć ok. 7000 żołnierzy, a miała składać się z dwóch pułków piechoty, dywizjonu kawalerii i dywizjonu artylerii. Po kapitulacji Francji 30 czerwca 1940 r. brygada, licząca dopiero ok. 3700 żołnierzy, przeszła do Palestyny, pozostającej pod kontrolą brytyjską. Po reorganizacji według wzorców brytyjskich w sierpniu 1941 r. została przerzucona do Afryki Północnej , gdzie wzięła udział w obronie Tobruku. W 1942 r. po połączeniu z oddziałami ewakuowanymi z ZSRR jednostka została rozbudowana i przemianowana na 3. Dywizję Strzelców Karpackich, która w latach 1944-1945 walczyła na froncie włoskim.