Po kapitulacji Francji, następnym celem Niemiec stała się Wielka Brytania. Niezbędnym warunkiem udanej inwazji na wyspy było zniszczenie brytyjskiego lotnictwa w powietrzu i na ziemi. Dlatego z początkiem lipca 1940 r. Luftwaffe rozpoczęła intensywne naloty na południową Anglię. W bitwie powietrznej, trwającej do 31 października 1940 r., Niemcy stracili 1733 samoloty, a Brytyjczycy 733. Wzięły w niej udział dwa polskie dywizjony myśliwskie 302. i 303. oraz 300. i 301. dywizjony bombowe. Ponadto 81 polskich pilotów walczyło w dywizjonach Royal Air Force. W walkach polscy piloci zestrzeli 203 maszyny wroga, co stanowiło 11,7% wszystkich niemieckich strat w tej kampanii. Polskiemu 303. Dywizjonowi Myśliwskiemu im. Tadeusza Kościuszki w czasie bitwy przypisano zestrzelenie 126 maszyn wroga, co było najlepszym wynikiem ze wszystkich dywizjonów biorących udział w walkach. ,,Never in the field of human conflicts was so much owed so many to so few” powiedział premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill, podsumowując znaczenie bitwy o Anglię, w której tak ważną rolę odegrali polscy lotnicy.