Pierwsze użycie broni chemicznej na ziemiach polskich. W czasie pierwszej wojny światowej pod Bolimowem na froncie wschodnim Niemcy po raz pierwszy użyli gazów bojowych. W wyniku ciężkich walk pozycyjnych i patowej sytuacji na odcinku frontu wzdłuż linii rzek Bzury i Rawki dowództwo niemieckiej 9. Armii zdecydowało się na przeprowadzenie ataku gazowego. W poprzedzającym szturm 36. Dywizji Piechoty przygotowaniu artyleryjskim użyto 18 000 pocisków, oznaczonych napisem T-Granaten, z których każdy był wypełniony 4 kilogramami bromku ksylitu, substancji wywołującej łzawienie oczu. Atak okazał się nieskuteczny, gdyż niska temperatura (ok. -20ºC) ograniczyła lotność gazu. Żołnierze rosyjskiego 6 Korpusu Wasilija I. Gurki nie zauważyli, że przeciw nim została użyta nowabroń. W efekcie piechota niemiecka podczas ataku została zaskoczona silnym ogniem karabinowym i poniosła ciężkie straty. Było to drugie w historii najnowszej użycie bojowe tego nowego środku walki. Pierwsze miało miejsce 3 miesiące wcześniej w dniach 26-27 października z równie miernym efektem pod Neuve Chapelle. Niemcy użyli wówczas pocisków z dwuanizydyną (tzw.Ni-Schrapnell lub Ni-Geschoß) przeciw broniącym miasta brytyjskim żołnierzom z 3. Dywizji Piechoty. Pierwsze skuteczne użycie broni chemicznej miało miejsce 22 kwietnia 1915 r. w II bitwie pod Ypres.