Oblężenie Krakowa.

W marcu1345 r. w Kaliszu polski oddział zatrzymał Karola Luksemburczyka, syna królaczeskiego Jana pod pretekstem niespłacenia długów, zaciągniętych u królaPolski. Udało mu się uciec, a król Czech w odwecie za aresztowanie synanajechał późną wiosną sprzymierzone z królem polskim Kazimierzem III Wielkimksięstwo świdnickie oraz obległ Wschowę. W odwecie Polacy spustoszyli pogranicześląskie, zdobywając przy wsparciu Węgrów Pszczynę i Rybnik. Latem 1345 r. JanLuksemburczyk zorganizował wielką wyprawę i 12 lipca główne siły czeskiepodeszły pod stolicę Polski –  Kraków,rozpoczynając jej oblężenie. Miasto z powodzeniem odpierało ataki przez kolejneosiem dni. Czesi łupili tereny zachodniej Małopolski, spalili Miechów oraz wsienależące do klasztoru bożogrobców. Na wieść o nadciągającej odsieczy, Czesizwinęli oblężenie i wycofywali się na Śląsk. Zostali oni pobici w dwóch bitwachpod Lelowem i Pogonią. Oblężenie Krakowa okazało się całkowicie nieudane. Napoczątku września tego samego roku walczące strony zawarły rozejm.

Skip to content