Na mocy dekretu z 6 sierpnia 1926 r. o organizacji najwyższych władz państwowych prezydent Ignacy Mościcki wyznaczył Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych, który był przewidziany na stanowisko Naczelnego Wodza w wypadku wybuchu wojny. W czasie pokoju Generalny Inspektor był zastępcą Ministra Spraw Wojskowych w sprawach dotyczących przygotowania wojska do wojny. Minister musiał uzgadniać z Generalnym Inspektorem nominacje na wyższe stanowiska wojskowe. Kierownictwo nad siłami zbrojnymi podzielono na tor pokojowy, który podlegał Ministrowi Spraw Wojskowych, i tor wojenny, za który odpowiedzialny był przez GISZ. Generalny Inspektor ponosił odpowiedzialność tylko przed Prezydentem RP.