Powstańczy II Korpus pod dowództwem pułkowników Ludwika Zwierzdowskiego i Apolinarego Kurowskiego, zostały otoczone pod Opatowem przez siły rosyjskie gen. Ksawerego Czengiery. Dowództwo  powstańców postanowiło się przebić przez kordon wojsk carskich. Choć Rosjanom udało się odeprzeć polskie uderzenie, to jednak część powstańców wyrwała się z okrążenia. Polacy ponieśli wysokie straty, a cześć oddziałów powstańczych w czasie odwrotu została rozbita. Była to ostateczna klęska gen. Józefa Hauke-Bosaka. II Korpusu, jedyny duży i zorganizowany związku taktycznego armii powstańczej przestał istnieć.